SOUTH OF MIDNIGHT – EEN MOOIE REIS DOOR TRAUMA EN HELING
In South of Midnight kruip je in de huid van Hazel, een jonge vrouw die na een allesverwoestende storm op zoek gaat naar haar vermiste moeder. Tijdens haar reis doorkruist ze een magische en vervormde versie van het Amerikaanse zuiden, waarin realiteit en folklore samensmelten.
Terwijl Hazel probeert te achterhalen wat er met haar moeder is gebeurd, wordt ze geconfronteerd met haar eigen angsten, herinneringen en trauma’s. De storm blijkt niet alleen fysiek alles te hebben verwoest, maar heeft ook diepe sporen achtergelaten in Hazel zelf Ă©n in de mensen die ze onderweg ontmoet. De sfeer is doordrenkt met zuidelijke mystiek, bluesmuziek en krachtige symboliek die perfect aansluiten op het thema van heling, verlies en zelfontdekking.
Wat een bijzondere ervaring was South of Midnight. Deze game heeft me echt geraakt, vooral door de manier waarop het verhaal omgaat met trauma, pijn en verwerking. Het is zeldzaam dat een game zo mooi laat zien dat sommige daden die op het eerste gezicht onbegrijpelijk lijken voortkomen uit innerlijke littekens en verdriet. En dat maakt het allemaal zo menselijk.
Het verhaal voelt bijna poëtisch aan en heeft een diepe gelaagdheid die me echt aan het denken heeft gezet. De manier waarop de hoofdpersoon niet alleen haar eigen verleden onder ogen moet komen, maar ook leert dat anderen hun eigen strijd voeren, vond ik echt sterk neergezet.
COMBAT: SOMS WAT ÉÉNTONIG, MAAR DE BOSSES MAAKTE VEEL GOED
Als ik dan toch een puntje van kritiek mag geven: de gevechtsgebieden voelde soms een beetje herhalend aan. Op een gegeven moment had ik het gevoel dat ik van het ene gevecht in het andere werd gegooid, zonder adempauze. Soms zat er nog geen minuut tussen twee combat encounters, en dat begon een beetje saai aan te voelen.
Daarom heb ik uiteindelijk ook gekozen om de moeilijkheidsgraad om te zetten van evenwichtig naar verhaal, gewoon zodat ik lekker kon doorpakken en me kon richten op dat prachtige verhaal.
De boss battles daarentegen? Die waren echt top! Elk gevecht voelde uniek aan, met toffe mechanics en visuele flair. En ondanks dat ik op een lagere moeilijkheidsgraad speelde, voelde het nog steeds intens genoeg om te blijven boeien.
Tussen de grote gevechten door vond ik de mini-levels met Crouton trouwens ook echt een leuke toevoeging. Ze brachten net even wat luchtigheid en afwisseling, en gaven Hazel’s reis iets meer charme en karakter. Het voelde alsof je even op adem mocht komen in een wereld die verder vol zwaarte zat.
MUZIEK DIE MEEVERTELT MET HET VERHAAL
Wat ik persoonlijk ook heel sterk vond aan South of Midnight is hoe de soundtrack een verlengstuk werd van het verhaal. De muziek is niet alleen sfeervol, maar vertelt echt mee – alsof elk nummer een hoofdstuk vormt van Hazel’s reis. Vooral tijdens rustige momenten of emotionele scènes kwamen de nummers echt binnen.
Tijdens combat of fast-paced levels ging dat effect soms een beetje verloren, wat jammer is, want de muziek verdient de spotlight. Gelukkig kun je alle nummers terugluisteren op Spotify, zodat je ook buiten de game kunt genieten van de bijzondere soundscape van deze wereld.
AL MET AL…
De game speelt heerlijk weg, met fijne controls en een sfeer die me volledig opslokte. De artstijl, de muziek, de voice acting – alles klopte voor mij. Als je houdt van games met een emotionele lading en een boodschap die je bijblijft, dan is South of Midnight er absoluut eentje die je gespeeld moet hebben.
Wat vond jij van de game? Laat het me weten!
Titel:Â South of Midnight
Studio: Compulsion Games (Montréal, Canada)
Uitgever:Â Xbox Game Studios
Release:Â 8 april 2025 (Premium Edition: vanaf 3 april 2025)
Platformen: Xbox Series X|S, PC (Windows), Cloud – beschikbaar via Xbox Game Pass
Moeilijkheidsgraad:Â Aanpasbaar (van verhaalgericht tot uitdagend)
Thema’s: Trauma, verwerking, folklore, zelfontdekking
Reageren